Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

Εβδομάδα αφιέρωμα στην ειρήνη

Κυριακή 3 Ιανουαρίου

Τάσος Λειβαδίτης
ΚΙ ΕΓΙΝΕ ΤΟΤΕ ΜΕΓΑΛΗ ΣΙΩΠΗ
Κι έγινε τότε μεγάλη σιωπή.
Κι άρχισε ο ήλιος να κατεβαίνει μέσα στις φλόγες της δύσης.
Κι ο ουρανός έγινε κόκκινος.
Και το χώμα κόκκινο. Σαν αίμα.
Και δεν ακουγόταν τίποτα σ’ όλη τη γη.
Και προβάλλοντας σιγά σιγά
πίσω απ’ τα υψώματα
μεγάλες σκοτεινές φάλαγγες φάνηκαν να’ ρχονται.
Απ’ τις πεδιάδες, απ’ τα φαράγγια,
απ’ τις χαράδρες, απ’ τα βουνά
απ’ όλους τους δρόμους
φάνηκαν να ‘ρχονται
οι νεκροί του πολέμου.
Και πίσω τους έρχεται ο άνεμος
πίσω τους έρχεται ο μεγάλος άνεμος
πίσω τους έρχεται ο μεγάλος άνεμος βουίζοντας
ΕΙΡΗΝΗ ΕΙΡΗΝΗ ΕΙΡΗΝΗ.

Δευτέρα 4 Ιανουαρίου

Αριστοφάνης
ΕΙΡΗΝΗ (αποσπάσματα, μετάφραση: Θ. ΠΙΕΡΙΔΗ)

ΤΡΥΓΑΙΟΣ
Θεατές μαζεμένοι εδώ πέρα, τ' ακούτε;
Ζευγολάτες, ορμήστε μπροστά στα χωράφια!
Της δουλειάς σας τα σύνεργα πάρτε, μα τα όπλα,
τα κοντάρια τις σπάθες, αφήστε τα χάμω,
γιατί τώρα η Ειρήνη παντού βασιλεύει.
Ο καθένας ας πιάσει δουλειά στο χωράφι,
αφού πρώτα η φωνή μας υψώσει παιάνα!
...
ΤΡΥΓΑΙΟΣ
Συναχτείτ' εδώ να, προσευχή στην Ειρήνη χρωστάμε,
που μας λάφρωσε απ' όλα τα βάρη: λοφία, σπαθιά,
θυμηθείτε, ω άνθρωποι, το πώς η ζωή μας εκύλα
σαν η Ειρήνη τα πάντα βλογούσε σε μέρες παλιές,
θυμηθείτε τα σύκα, τ' ολόγλυκο εκείνο σταφύλι,
τις βιολέτες που ανθούσαν κοντά στο τρεχάτο νερό.
Όλα εκείνα τα δώρα της θεάς θυμηθείτε τα, φίλοι,
κι ένας ύμνος μεγάλος γι' αυτήν ν' ακουστεί απ' το Χορό.

Τρίτη 5 Ιανουαρίου

Γιάννης Ρίτσος
ΕΙΡΗΝΗ (απόσπασμα)

Η ειρήνη είναι τα σφιγμένα χέρια των ανθρώπων
είναι το ζεστό ψωμί στο τραπέζι του κόσμου
είναι το χαμόγελο της μάνας
Τίποτ’ άλλο δεν είναι η ειρήνη.
Και τ' αλέτρια που χαράζουν βαθιές αυλακιές σ' όλη της γης,
ένα όνομα μονάχα γράφουν:
Ειρήνη.
Τίποτ’ άλλο. Ειρήνη

Πάνω στις ράγες των στίχων μου
το τραίνο που προχωρεί στο μέλλον
φορτωμένο στάρι και τριαντάφυλλα,
είναι η ειρήνη

Αδέρφια,
μες στην ειρήνη διάπλατα ανασαίνει όλος ο κόσμος με όλα τα όνειρά μας
Δώστε τα χέρια αδέρφια μου,
αυτό ' ναι η ειρήνη.

Τετάρτη 6 Ιανουαρίου

Μανόλης Αναγνωστάκης
ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ Ο ΛΟΧΙΑΣ ΟTTO V…
Σε δύο λεφτά θ’ ακουστεί το παράγγελμα «Εμπρός»
Δεν πρέπει να σκεφτεί κανένας τίποτ’ άλλο
Εμπρός η σημαία μας κι εμείς εφ’ όπλου λόγχη από πίσω
Απόψε θα χτυπήσεις και θα χτυπηθείς
Θα τραβήξεις μπροστά τραγουδώντας ρυθμικά εμβατήρια
Θα τραβήξεις μπροστά που μαντεύονται χιλιάδες ανήσυχα μάτια
Εκεί που χιλιάδες χέρια σφίγγονται γύρω από μι’ άλλη σημαία
Έτοιμα να χτυπήσουνε και να χτυπηθούν.

Σ’ ένα λεφτό πρέπει να μας δώσουν το σύνθημα
Μια λεξούλα μικρή μες στη νύχτα, που σε λίγο εξαίσια θα λάμψει.

(Κι εγώ που ’χω μια ψυχή παιδική και δειλή
Που δε θέλει τίποτα άλλο να ξέρει απ’ την αγάπη
Κι εγώ πολεμώ τόσα χρόνια χωρίς, Θε μου, να μάθω γιατί
Και δε βλέπω μπροστά τόσα χρόνια παρά μόνο το δίδυμο αδερφό μου.)

Πέμπτη 7 Ιανουαρίου

Νικηφόρος Βρεττάκος
Ο ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ (απόσπασμα)
Τ'όνομά σου : ένας ψίθυρος απ' αστέρι σε αστέρι
Τ'όνομά σου : ομιλία δύο ρυακιών μεταξύ τους
Τ'όνομά σου : μονόλογος ενός πεύκου στο Σούνιο
Τ'όνομά σου : ένα ελάφι βουτηγμένο ως το γόνατο σε μιαν άμπωτη ήλιου.

Τ'όνομά σου : ροδόφυλλο σ' ενός βρέφους το μάγουλο
Τ'όνομά σου : πεντάγραμμο στις κεραίες των γρύλλων
Τ'όνομά σου : ο Ηνίοχος στην άμαξα του ήλιου.
Τ'όνομά σου : πορεία πέντε κύκνων που σέρνουν την πούλια στα μεσούρανα
Τ'όνομά σου : Ειρήνη στα κλωνάρια του δάσους.
Τ'όνομά σου : Ειρήνη στους δρόμους των πόλεων
Τ'όνομά σου : Ειρήνη στις ρότες των πλοίων
Τ'όνομά σου : ένας άρτος, βαλμένος στην άκρη της γης που περίσσεψε

Παρασκευή 8 Ιανουαρίου

Νικηφόρος Βρεττάκος
ΕΙΡΗΝΗ ΕΙΝΑΙ ΟΤΑΝ …(απόσπασμα από το έργο: Δυο άνθρωποι μιλούν για την ειρήνη του κόσμου)

Ειρήνη, λοιπόν,
είναι ό, τι συνέλαβα μες απ’ την έκφραση
και μες απ’ την κίνηση της ζωής. Και Ειρήνη
είναι κάτι βαθύτερο απ’ αυτό που εννοούμε
όταν δεν γίνεται κάποτε πόλεμος.
Ειρήνη είναι όταν τ’ ανθρώπου η ψυχή
γίνεται έξω στο σύμπαν ήλιος. Κι ο ήλιος
ψυχή μες στον άνθρωπο.
Σάββατο 9 Ιανουαρίου
Κώστας Καραχάλιος

ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΟΙΗΜΑ

Τι θα χρειαζόταν ένα ποίημα
για ψωμί και για παπούτσια,
αν δεν υπήρχαν ξυπόλητοι και πεινασμένοι.
Τι θα χρειαζόταν ένα ποίημα για την Ειρήνη
αν ο Μήτσος δεν είχε σκοτωθεί,
αν η μόνα του
δεν είχε χάσει το παιδί της στον πόλεμο.
Τα αληθινά ποιήματα για την Ειρήνη
είναι οι θρήνοι των χαροκαμένων μανάδων,
είναι οι βλαστήμιες των σακάτηδων.
είναι οι τελευταίες κραυγές των νεκρών.
Το ποίημα για την Ειρήνη
είναι το αίμα που ανεβαίνει από τους αιώνες.
το αίμα που θα σας πνίξει
επίδοξοι νεκροθάφτες της γης.

Σάββατο 9 Ιανουαρίου

Κώστας Καραχάλιος

ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΟΙΗΜΑ

Τι θα χρειαζόταν ένα ποίημα
για ψωμί και για παπούτσια,
αν δεν υπήρχαν ξυπόλητοι και πεινασμένοι.
Τι θα χρειαζόταν ένα ποίημα για την Ειρήνη
αν ο Μήτσος δεν είχε σκοτωθεί,
αν η μόνα του
δεν είχε χάσει το παιδί της στον πόλεμο.
Τα αληθινά ποιήματα για την Ειρήνη
είναι οι θρήνοι των χαροκαμένων μανάδων,
είναι οι βλαστήμιες των σακάτηδων.
είναι οι τελευταίες κραυγές των νεκρών.
Το ποίημα για την Ειρήνη
είναι το αίμα που ανεβαίνει από τους αιώνες.
το αίμα που θα σας πνίξει
επίδοξοι νεκροθάφτες της γης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου